-
1 insepultus
I īn-sepultus, a, um [ sepelio ]непохороненный, непогребённый ( ossa Just)mors insepulta Sen — смерть, за которой не последовало погребениеsepultura insepulta C (грецизм) — погребение, недостойное этого названияII īn-sepultus, a, umпогребённый, похороненный ( oblivione alicujus C — v. l.) -
2 oblivio
oblīvĭo, ōnis, f. [obliviscor].I.Lit., a being forgotten, forgetfulness, oblivion (class.):II.oblivio veteris belli,
Cic. Imp. Pomp. 4 init.:laudem alicujus ab oblivione atque a silentio vindicare,
to rescue from oblivion, id. de Or. 2, 2, 7:meam tuorum erga me meritorum memoriam nulla umquam delebit oblivio,
id. Fam. 2, 1, 2:dare aliquid oblivioni,
to consign to oblivion, Liv. 1, 31, 3:oblivione obruere,
Cic. Brut. 15, 60; for which (late Lat.): oblivioni tradere, Aug. Civ. Dei, 18, 31, 2; Hier. in Psa. 68, 1 al.:omnes ejus injurias voluntariā quādam oblivione contriveram,
had consigned to oblivion, Cic. Fam. 1, 9, 20:in oblivionem negoti venire,
to forget, id. Verr. 2, 4, 35, § 79:satius erat ista in oblivionem ire,
to be forgotten, Sen. Brev. Vit. 13, 7 init.:in oblivionem diuturnitate adduci,
Cic. Verr. 1, 17, 54:capit me oblivio alicujus rei,
I forget something, id. Off. 1, 8, 26:per oblivionem,
through forgetfulness, Suet. Caes. 28:in oblivione est,
is forgotten, Vulg. Luc. 12, 6.—In plur.:carpere lividas Obliviones,
Hor. C. 4, 9, 34; Gell. 9, 5, 6; Quint. Decl. 306.—Transf.A.Subject., a forgetting, forgetfulness (post-Aug.):B.in eo (Claudio) mirati sunt homines et oblivionem et inconsiderantiam,
Suet. Claud. 39, Tac. A. 11, 38.—Concr1.Oblivio litterarum, a poet. designation of Orbilius Pupillus, a grammarian, who lost his memory in his old age, Bibacul. ap. Suet. Gram. 9.—2.Flumen Oblivionis, an appellation of the river Limia, in Hispania Tarraconensis, acc. to the Gr. ho tês lêthês, Mel. 3, 1, 8; Flor. 2, 17, 12; called flumen Oblivio, Liv Epit. 55. -
3 contero
contĕro, ĕre, trīvi, trītum - tr. - [st1]1 [-] broyer, piler, concasser, moudre, écraser. - conterere medium scillae, Varr. R. 2, 7, 8: piler le coeur d'un oignon. - conterere nationes, Just.: dompter les peuples, briser les peuples. - in negotiis conteri, Cic. de Or. 1, 58, 249: être rompu aux affaires. [st1]2 [-] accabler, épuiser, détruire. - conterere aliquem oratione, Plaut. Cist. 609: assommer qqn par ses discours. - conteris me, Plaut. Cist. 2, 3, 65: tu m'assommes. - conterere boves, Lucr. 2, 1161: exténuer des boeufs. - conterere corpora, Tac. Agr. 31: s'épuiser physiquement. - ne nos tam contemptim conteras, Plaut. Poen. 3, 1, 34: ne nous accable pas de tant de mépris. [st1]3 [-] user par le frottement, par l'usage. - conterere viam Sacram, Prop. 3, 23, 15: user le pavé de la voie Sacrée. - [fig., en parl. d'un livre souvent feuilleté] Cic. Fam. 9, 25, 1. [st1]4 [-] réduire en poudre, anéantir. - conterere alicujus injurias oblivione, Cic. Fam. 1, 9, 20: réduire à néant par l'oubli les injustices de qqn. --- cf. Tusc. 5, 85. - Herculi conterere quaestum, Plaut. Most. 4, 2, 68: dissiper ce qu'Hercule pourrait gagner, être un dissipateur. [st1]5 [-] user, consumer [temps]. - conterere aetatem in litibus, Cic. Leg. 1, 53: user sa vie dans les procès. - conterere operam frustra, Ter. Phorm. 209: perdre son temps. - conterere se in geometria, Cic. Fin. 1, 72: employer tout son temps à l'étude de la géométrie. - cum in foro conteramur, Cic. de Or. 1, 249: puisque nous passons notre vie au Forum. - aevum somno conterere, Lucr.: passer son temps à dormir. - se conterere in musicis, Cic. Fin. 1, 21, 72: employer tout son temps à étudier la musique. [st1]6 [-] épuiser par l'usage [un sujet]. - quae sunt horum temporum, ea jam contrivimus, Cic. Att. 9, 4, 1: tout ce qu'on peut dire sur les affaires présentes, nous l'avons déjà épuisé. [st1]7 [-] au passif être contrit, être repentant. - Vulg. (passim), Eccl. - v. contritus.* * *contĕro, ĕre, trīvi, trītum - tr. - [st1]1 [-] broyer, piler, concasser, moudre, écraser. - conterere medium scillae, Varr. R. 2, 7, 8: piler le coeur d'un oignon. - conterere nationes, Just.: dompter les peuples, briser les peuples. - in negotiis conteri, Cic. de Or. 1, 58, 249: être rompu aux affaires. [st1]2 [-] accabler, épuiser, détruire. - conterere aliquem oratione, Plaut. Cist. 609: assommer qqn par ses discours. - conteris me, Plaut. Cist. 2, 3, 65: tu m'assommes. - conterere boves, Lucr. 2, 1161: exténuer des boeufs. - conterere corpora, Tac. Agr. 31: s'épuiser physiquement. - ne nos tam contemptim conteras, Plaut. Poen. 3, 1, 34: ne nous accable pas de tant de mépris. [st1]3 [-] user par le frottement, par l'usage. - conterere viam Sacram, Prop. 3, 23, 15: user le pavé de la voie Sacrée. - [fig., en parl. d'un livre souvent feuilleté] Cic. Fam. 9, 25, 1. [st1]4 [-] réduire en poudre, anéantir. - conterere alicujus injurias oblivione, Cic. Fam. 1, 9, 20: réduire à néant par l'oubli les injustices de qqn. --- cf. Tusc. 5, 85. - Herculi conterere quaestum, Plaut. Most. 4, 2, 68: dissiper ce qu'Hercule pourrait gagner, être un dissipateur. [st1]5 [-] user, consumer [temps]. - conterere aetatem in litibus, Cic. Leg. 1, 53: user sa vie dans les procès. - conterere operam frustra, Ter. Phorm. 209: perdre son temps. - conterere se in geometria, Cic. Fin. 1, 72: employer tout son temps à l'étude de la géométrie. - cum in foro conteramur, Cic. de Or. 1, 249: puisque nous passons notre vie au Forum. - aevum somno conterere, Lucr.: passer son temps à dormir. - se conterere in musicis, Cic. Fin. 1, 21, 72: employer tout son temps à étudier la musique. [st1]6 [-] épuiser par l'usage [un sujet]. - quae sunt horum temporum, ea jam contrivimus, Cic. Att. 9, 4, 1: tout ce qu'on peut dire sur les affaires présentes, nous l'avons déjà épuisé. [st1]7 [-] au passif être contrit, être repentant. - Vulg. (passim), Eccl. - v. contritus.* * *Contero, conteris, pen. cor. contriui, contritum, pen. prod. conterere. Broyer, Menuiser, Mettre en pouldre, Mouldre.\Conterere, per translationem. Gaster, User, Consumer.\AEtatem in pistrino. Plaut. User sa vie.\Diem conterere. Plautus, - contriui diem Dum asto aduocatus cuidam cognato meo. J'ay employé tout le jour et consumé.\Eum diem cum Dionysio conteremus. Cic. Nous serons tout ce jour avec Dionysius, Nous passerons tout ce jour avec luy.\Ferrum vsu. Ouid. User.\Operam. Plaut. Perdre sa peine.\Quaestum. Plaut. Despendre ce qu'on gaigne.\Vitam in quaerendo. Terent. User sa vie.\Conteri in causis et foro. Cic. Ne faire autre chose que plaider, et en estre quasi tout usé.\Conterere aliquem oratione. Plaut. Ennuyer de parolles, qu'on dict, Rompre la teste.\Conterere obliuione voluntaria iniurias. Cic. Oublier du tout, Mettre en oubli. -
4 Спасти
- salvare (aliquid, aliquem); salvificare; salutem dare, afferre; saluti esse; servare (aliquem ex periculo); conservare; abducere (aliquem certissimae morti); subvenire saluti alicujus; extorquere (manibus alicujus extortus velut ab inferis); extrahere (aliquem ex periculo); vindicare (civem a miseriis; aliquem a verberibus; aliquem Grajorum armis); subducere (aliquem manibus alicujus);• спасти чью-л. жизнь - subvenire, succurrere vitae alicujus;
• спасти чью-л. славу от забвения - laudem alicujus ab oblivione vindicare;
-
5 vindico
āvī, ātum, āre (ere LXIIT ap. AG) [ vindex ]1) заявлять претензию, обращаться с требованием, требовать (по суду) (sibi aliquid C)v. aliquem in libertatem C, L — требовать свободы для кого-л.aliquis vindicatur spondentibus propinquis L — кто-л. отпускается на свободу на поруки родственниковaliquis vindicatur in posterum diem L — притязания на чью-л. свободу откладываются до следующего дняomnia pro suis v. C — требовать всё как свою собственность3) восстанавливать, вновь принимать ( antiquam faciem O)4) (тж. v. in libertatem Cs etc.) отпускать на волю ( aliquem Dig); освобождать (Galliam Cs; virginem ad saxa revinctam O; aliquem ab omnibus vitiis C)v. rem publicam a patrum dominatione C — освободить государство от владычества патрициевv. aliquem ex dominatu alicujus in libertatem C — освободить кого-л. от чьего-л. господстваse ad suos v. C — вернуться свободным к своим5)а) охранять, оберегать, защищать, спасать (civem a miseriis C; aliquem a verberibus C; aliquem Grajorum armis V)se ab omni periculo v. Pt — отражать от себя нападенияpericlum v. PS — устранять опасностьv. se ex suspicione tanti sceleris C — оградить себя от подозрения в столь страшном преступленииlaudem alicujus ab oblivione v. C — спасти чью-л. славу от забвения6) налагать наказание, наказывать, карать ( maleficia C)in aliquem sevēre v. C — строго покарать кого-л.v. in aliquem C, Ap — принимать (суровые) меры против кого-л.v. mortem alicujus Sl — отомстить за чью-л. смертьv. se ab aliquo Sen и de aliquo PJ — мстить кому-л.8) запрещать ( aliquid legibus C)9) требовать, устанавливать«Trasimenum» pro «Tarsimeno» v. Q — установить (принять правописание) «Trasimenum» вместо «Tarsimenum»10) посвящать, отдавать ( partem noctium studiis Sen) -
6 deleo
dēleo, evī, ētum, ēre1) уничтожать, истреблять (hostes Cs, exercitum C); разрушать (urbes L; aedificia C); нарушать, ломать (amicitiae sacramentum Pt)2)а) изглаживать, стирать (nomen alicujus L; omnem suspicionem ex alicujus animo C)omnem memoriam alicujus rei oblivione sempiternā d. C — предать что-л. вечному забвению3) совершенно или навсегда прекращать (non modo praesentia, verum etiam futura bella C)morte deleti C — усопшие, мёртвые -
7 oblivio
oblīvio, ōnis f. [ obliviscor ]1) забвениеaliquid oblivioni dare (или tradere) L, тж. memoriam alicujus rei oblivione delere C — предать что-л. забвениюvenire (adduci) in oblivionem C, L или capere oblivionem rei alicujus PM — забыть что-л. (о чём-л.)oblivio rei alicujus me capit C — я забываю что-л.3) амнистия ( lex oblivionis Nep) -
8 jaceo
cuī, (citum), ēre [к causat. jacio]1) лежать (humi C; in gramĭne O; viduo cubīli O; sub arbore V; ad pedes alicujus C и alicui ad pedes C); покоиться, спать (in lecto C и lecto O; somno V); возлежать за столом (in conviviis O, Sen etc.); лежать больным, хворать (graviter PJ; sine spe Sen)2) висеть, свисать ( lora jacentia O); ниспадать (capilli jacentes O, Sen; vestis jacens O); волочиться ( jacent pallia terrae O)3) находиться в заключении ( in carcĕre Sen); быть поверженным (jacet inclutus Hector O; justitia vacillat vel jacet potius C)5) лежать без погребения V; лежать бездыханным, быть мёртвым ( artūs morte jacent Lcr); пасть, погибнуть, быть убитым ( pro patriā O)felix jacet quicumque, quos odit, premit SenT хорошо — погибать тому, кто (при этом) уничтожает ненавистного врага6)а) быть расположенным, простираться (inter Appennīnum et Alpes Brutus ap. C); находится на низменности (loca jacentia T, Sen)б) населять, обитать, жить ( haec gens jacet supra Ciliciam Nep)7) уступать, стоять ниже ( nobilltas sub amore jacet O)8) быть опущенным, поникать ( vultūs jacentes O); быть погружённым (in oblivione, in maerōre C; in silentio C); пасть духом, приуныть ( amīcum jacentem extollĕre C); ослабеть ( nervorum jacentium torpor Sen)9) (тж. sub pedibus j. O) быть приниженным, презираемым или бессильным (pauper ubīque jacet O; ille potens, alii jacent O); быть заброшенным, находиться в пренебрежении (philosophia jacuit usque ad hanc aetatem C); прозябать (malie in pace j., quam in bello vigēre C)10) слипаться ( oculi jacentes O)11) обесцениться, упасть в цене (jacent pretia alicujus rei C; agri jacent Pt)13) не иметь хозяина, остаться без владельца ( bona jacent Dig)14) быть общедоступным, находиться в распоряжении ( verba jacentia C)15) быть неподвижным, стоячим ( stagna jacentis aquae Lcn) -
9 obruo
ob-ruo, ruī, rutum, ere1)а) заваливать, закидывать, забрасывать, засыпать (aliquem telis V, lapidibus C; corpus terrā Just); покрывать (nive perenni obrŭta juga QC; o. terram umbris Lcr); закапывать, зарывать ( thesaurum C); погружать ( puppes V)fluctibus obrui Su — утонутьб) окутывать, завёртывать (aliquem veste PM; obruto tuniculā capite Pt)2) сеять (milium Col; semina sulcis O)3) затмевать ( famam alicujus T); изглаживать, уничтожать (nomen alicujus C; aliquid perpetua oblivione C)spatio obruta memoria SenT — воспоминание, изгладившееся от времени4) перегружать, чрезмерно нагружать, обременятьo. vino mentis calorem Pt — топить в вине жар души5) подавлять (curae animum obruunt Q; obrui tot mălis CC)o. ventos otio H — унять ветрыo. vulneribus Just — весь в ранахo. aliquem criminibus C — осыпать кого-л. обвинениямиrisus aliquem obruit C — кто-л. покатывается со смеху -
10 Забывать
- oblivisci; perdere (nomen);• забыть на время горе, бедствие - aberrare a dolore, a miseria;
• забыть обиды - injurias oblivione conterere;
• я забыл позаботиться о чём-л. - cura rei alicujus me effugit;
• мы забыли, что такое рабство - nos servitutis oblivio ceperat;
• труд заставляет забыть о заботах - labor fallit curas;
-
11 dimitto
dī-mitto, mīsi, missum, 3, v. a.I.With particular reference to the prep., to send different ways, to send apart, i. e.,A. (α).With acc.:(β).Naevius pueros circum amicos dimittit,
Cic. Quint. 6, 2:consules designatos circum provincias,
Suet. Aug. 64:litteras circum municipia,
Caes. B. C. 3, 22, 1; cf.:litteras circa praefectos,
Liv. 42, 51:litteras per omnes provincias,
Caes. B. C. 3, 79, 4;with which cf.: nuntios per agros,
id. B. G. 6, 31, 2:librum per totam Italiam,
Plin. Ep. 4, 7, 2:edicta per provincias,
Suet. Galb. 10:certos per litora,
Verg. A. 1, 577 et saep.:nuntios tota civitate Aeduorum,
Caes. B. G. 7, 38, 9:nuntios in omnes partes,
id. ib. 4, 19, 2; 4, 34, 5; cf. ib. 5, 49, 8; and poet.:aciem (i. e. oculos) in omnes partes,
Ov. M. 3, 381:praefectos in finitimas civitates,
Caes. B. G. 3, 7, 3; cf.:Manlium Faesulas,
Sall. C. 27 et saep.:nuntios ad Centrones, etc.,
Caes. B. G. 5, 39, 1; so with ad, id. ib. 6, 34, 8; id. B. C. 1, 52 fin. al.:legatos quoquoversus,
id. B. G. 3, 23, 2; 7, 4, 5; id. B. C. 1, 36, 2:dimissos equites pabulandi causa,
id. ib. 1, 80, 3; cf.equitatum,
id. B. G. 7, 71, 5:omnem ab se equitatum,
id. ib. § 1.— Trop.:animum ignotas in artes,
Ov. M. 8, 188, directs, applies (al. demittit).—Without object acc.:B.dimisit circum omnes propinquas regiones,
Caes. B. C. 3, 112, 6:per provincias,
Liv. 29, 37: ad amicos, Cic. Tull. Fragm. § 22; cf.:in omnes partis,
Caes. B. G. 6, 43, 1.—To separate a multitude, to break up, dissolve; and subjectively, to dismiss (from one's self), to discharge, disband:II.senatu dimisso,
Cic. Lael. 3, 12:senatum,
id. Verr. 2, 4, 65:concilium,
id. Leg. 2, 12, 31; id. Vatin. 2, 5; Caes. B. G. 1, 18; 1, 31; id. B. C. 1, 32, 4 et saep.; cf.conventum,
Sall. C. 21 fin.: exercitum (a standing military t. t.; cf. Vell. 2, 52, 4), Caes. B. C. 1, 2, 6; 1, 9, 5 et saep.:plures manus (with diducere, and opp. continere manipulos ad signa),
Caes. B. G. 6, 34, 5:delectum,
Plaut. Rud. 4, 8, 15:convivium,
to break up, Liv. 36, 29; Tac. A. 15, 30 et saep.With particular reference to the verb, to send away either an individual or a body; to let go, discharge, dismiss, release.A.Lit.:2.aliquem ab se et amandare in ultimas terras,
Cic. Sull. 20, 57; so,aliquem ab se,
id. Fam. 13, 63; Nep. Att. 4, 2:discedentem aliquem non sine magno dolore,
id. ib. 12, 18 fin.:aliquos aequos placatosque,
id. Or. 10, 34; so,aliquem incolumem,
Caes. B. C. 1, 18, 4; 1, 23, 3:ex custodia,
Liv. 23, 2, 14:e carcere,
Just. 21, 1, 5:impunitum,
Sall. C. 51, 5:saucium ac fugatum,
Nep. Hann. 4:neminem nisi victum,
id. ib. 3 et saep.; cf.:aliquem ludos pessumos, i. e. pessime ludificatum,
Plaut. Rud. 3, 5, 12:uxorem,
i. e. to put her away, repudiate her, Suet. Aug. 63 al.:Cossutia dimissa, quae desponsata fuerat, etc.,
id. Caes. 1:sponsam intactam,
id. Aug. 62: cf.also: aliquam e matrimonio,
Suet. Tib. 49; v. also under no. B.:creditorem,
i. e. to pay him, Dig. 31, '72:debitorem,
i. e. to forgive him the debt, ib. 50, 9, 4:equos, in order to fight on foot,
Tac. Agr. 37 fin.; Verg. A. 10, 366;but also in order to flee,
Caes. B. C. 3, 69 fin.:hostem ex manibus,
id. ib. 1, 64, 2; 3, 49, 2; cf.also: Demosthenem (i. e. his orations) e manibus,
to put out of one's hands, to lay down, Cic. Or. 30; cf.:istos sine ulla contumelia dimittamus,
id. de Or. 3, 17, 64:milites, in oppidum,
Caes. B. C. 1, 21, 2:a turpissima suspicione,
to free, relieve, Petr. 13, 4.— Absol.:dimittam, ut te velle video,
Plaut. Trin. 4, 2, 106; Cic. de Or. 1, 28; Quint. 11, 3, 86 al. —Transf., of inanimate objects:B.eum locum, quem ceperant,
to abandon, desert, Caes. B. C. 1, 44, 4:Italiam,
id. ib. 1, 25, 4:ripas,
id. B. G. 5, 18 fin.:complura oppida,
Hirt. B. G. 8, 5:provinciam,
Liv. 40, 43:captam Trojam,
Ov. M. 13, 226 et saep.:fortunas morte,
Cic. Tusc. 1, 6, 12; cf.patrimonium,
id. Caecin. 26 fin.:speratam praedam ex manibus,
Caes. B. G. 6, 8, 1:signa ex metu,
id. B. C. 3, 69 fin.; cf.arma,
Sen. Ep. 66 fin.; Luc. 3, 367 et saep.— Esp.: dimissis manibus, with hands relaxed, i. e. in all haste:ibi odos dimissis manibus in caelum volat,
Plaut. Ps. 3, 2, 52; cf.:dimissis pedibus,
id. ib. v. 54:dimissis manibus fugere domum,
id. Ep. 3, 1, 16.—Trop., to renounce, give up, abandon, forego, forsake:ista philosophia, quae nunc prope dimissa revocatur,
Cic. Ac. 2, 4, 11:rem saepius frustra tentatam,
Caes. B. C. 1, 26 fin.:exploratam victoriam,
id. B. G. 7, 52, 2:oppugnationem,
id. ib. 7, 17, 4; id. B. C. 3, 73, 1:occasionem rei bene gerendae,
id. B. G. 5, 57, 1; cf. id. B. C. 1, 72, 4; 3, 25, 4:rei gerendae facultatem,
id. ib. 1, 28, 2;3, 97, 1: omnem rei frumentariae spem,
id. ib. 1, 73, 1:condiciones pacis,
id. ib. 1, 26, 2:principatum,
id. B. G. 6, 12, 6:tempus,
id. ib. 2, 21 fin.; Cic. de Or. 2, 21, 89:suum jus (opp. retinere),
id. Balb. 13, 31:vim suam,
id. Fam. 9, 12: libertatem; id. Planc. 34 fin.:amicitias,
id. Lael. 21:commemorationem nominis nostri,
id. Arch. 11 fin.:quaestionem,
id. Verr. 2, 2, 30:curam,
id. Att. 14, 11; Tac. Or. 3:praeterita, instantia, futura pari oblivione,
id. H. 3, 36:matrimonia,
Suet. Calig. 25:fugam,
Verg. A. 11, 706:coeptum iter,
Ov. M. 2, 598:cursus,
id. ib. 11, 446 et saep.:tantam fortunam ex manibus,
Caes. B. G. 6, 37 fin.:studium et iracundiam suam rei publicae dimittere, i. q. condonare,
to sacrifice to the good of the state, id. B. C. 3, 69, 3; cf.:tributa alicui,
i. e. to remit, Tac. H. 3, 55:laudibus nomen alicujus in longum aevum,
to transmit, Luc. 1, 448:dimissum quod nescitur, non amittitur,
is foregone, not lost, Pub. Syr. 138 (Rib.). -
12 obruo
ob-rŭo, ŭi, ŭtum, 3 ( inf. pres. pass. OBRI for obrui, Inscr. Marin. Fratr. Arv. p. 341; v. in the foll. I. B. 1.), v. a. (n. Lucr. 3, 775; v. infra), to overwhelm, overthrow, strike down; to cover, cover over with any thing; also to hide in the ground, bury by heaping over (class.; cf.: opprimo, subruo).I.Lit.A.In gen.:B.aliquem caestu,
Stat. Achill. 1, 191:concidit, et totis fratrem gravis obruit armis,
id. Th. 11, 573; Verg. A. 5, 692:confossus undique obruitur,
Curt. 8, 11:ranae marinae dicuntur obruere sese harenā solere,
bury themselves in the sand, Cic. N. D. 2, 49, 125:thesaurum,
to bury, id. Sen. 7, 21:ova,
to hide in the earth, id. N. D. 2, 52, 129:aegros veste,
to cover, Plin. 26, 3, 8, § 16: oceanum rubra tractim obruit aethra, covered, Enn. ap. Macr. S. 6, 4 (Ann. v. 418 Vahl.); so,terram nox obruit umbris,
Lucr. 6, 864.—In partic., to bury, inter a dead body (perh. only post-Aug.), Tac. A. 1, 29 fin.:2.cadaver levi caespite obrutum est,
Suet. Calig. 59: cujus ossa in Vulcanali obruta sunt, Paul. ex Fest. s. v. statua, p. 290 Müll.: QVOD SE VOLVIT OBRI. Inscr. Marin. Fratr. Arv. p. 341.—To sink in the sea, cover with water:C.puppes,
Verg. A. 1, 69:quos Obruit Auster,
overwhelmed, sunk, id. ib. 6, 336:navem,
Dig. 9, 2, 29:obrutus adulter aquis,
Ov. Her. 1, 6:obruerit cum tot deus aequoris undis,
id. P. 3, 6, 29:vultus,
id. Tr. 1, 2, 34:Aegyptum Nilus,
Cic. N. D. 2, 52.—To sow seed; cover with earth:D.semina terrā,
Ov. R. Am. 173:milium,
Col. 11, 2, 72:lupinum,
id. 11, 2, 81:betam,
id. 11, 3, 42.—To overload, surfeit with any thing:II.se vino,
Cic. Deiot. 9. —Trop.A.To overwhelm, bury, conceal, put out of sight, abolish, consign to oblivion:2. B.ut adversā quasi perpetuā oblivione obruamus,
Cic. Fin. 1, 17, 57; cf.:ea quae umquam vetustas obruet aut quae tanta delebit oblivio?
id. Deiot. 13, 37; and:(sermo) nec umquam de ullo perennis fuit, et obruitur hominum interitu,
id. Rep. 6, 23, 25:talis viri interitu sex suos obruere consulatus,
to dim, cloud, destroy the glory of six consulships, id. Tusc. 5, 19, 56.—To overwhelm, overload, weigh down, oppress with any thing:C.criminibus obrutus atque oppressus,
Cic. Verr. 2, 1, 7, § 20; so,copiā sententiarum atque verborum,
id. Tusc. 2, 1, 3:ambitione, et foro,
id. de Or. 1, 21, 94:aere alieno,
id. Att. 2, 1, 11; cf.faenore,
Liv. 6, 14; 35, 7:magnitudine negotii,
Cic. Q. Fr. 1, 1, 1, § 4.—To overcome, overpower, surpass, eclipse, obscure:famam alicujus,
Tac. Agr. 17:obruimur numero,
are outnumbered, Verg. A. 2, 424:obruit Idaeam quantum tuba Martia buxum,
Val. Fl. 1, 320:M. Brutus Vatinium dignatione obruerat,
Vell. 2, 69:Venus Nymphas obruit,
Stat. Achill. 1, 293.
Перевод: со всех языков на все языки
со всех языков на все языки- Со всех языков на:
- Все языки
- Со всех языков на:
- Все языки
- Английский
- Латинский
- Русский
- Французский